در هواى دوست


در هواى دوست گذشتم ز جان خويش
دل از وطــــــن بريدم و از خاندان خويش
در شهر خـــــويش بود مرا دوستان بسى
كردم جـــدا هواى تو از دوستان خويش
من داشتم به گلشن خـــــــود آشيانه‏اى
آواره كــــرد عشق توام ز آشيان خويش
مى‏داشتم گمان كه تــــو با من وفا كنى
ورنه برون نمى‏شدم از بوستان خويش

حضرت امام خمینی(رحمت الله علیه)
منبع:www.imam-khomeini-isf.com